Betere CO2 benutting door het gewas

Beschrijving

Door energiebesparing en toepassing van o.a. aardwarmte en restwarmte heeft de glastuinbouw een tekort aan CO2. Dit project kijkt naar of CO2 efficiënter benut kan worden door het wegnemen van weerstanden/belemmeringen voor de opname van CO2 door het gewas.

De opname van CO2 door het gewas gaat niet vanzelf. Er zijn weerstanden voordat CO2 vastgelegd wordt door het gewas. Normaal gesproken wordt door hoge concentraties CO2 te doseren de gradiënt tussen kaslucht en gewas hoog gehouden, waardoor het CO2 vanzelf gaat ‘stromen’ en opgenomen kan worden door het gewas. De weerstanden zijn: 

  • Gewasweerstand (microklimaat door stilstaande lucht in een ‘dicht’ gewas)
  • Grenslaagweerstand rond de bladeren
  • Huidmondjesweerstand
  • Weerstand ín het blad (mesophyll weerstand)

De weerstand ín het blad is een gegeven en is niets aan te doen. De huidmondjesweerstand kan laag worden gehouden door te zorgen voor omstandigheden dat de huidmondjes openblijven (VPD niet te hoog laten worden). De grenslaag en gewasweerstand kan verminderd worden door luchtbeweging.

In dit project wordt bekeken wat de effecten van de genoemde weerstanden voor CO2 opname zijn en wordt een schatting gemaakt wat dat voor een gewas betekent. Concrete vraag: hoeveel luchtverversing is er nodig om 50 of 100 ppm CO2 verhoging te vervangen? Verder wordt gemeten hoe de CO2 verdeling is binnen een tomatengewas en een freesiagewas op een praktijkbedrijf bij een standaard doseersysteem en hoe die verdeling zal zijn als vanuit een verticale ventilator of vanuit een luchtslurf onder het gewas CO2 wordt gedoseerd.

Resultaten

De huidmondjesweerstand is de belangrijkste regulator voor het transport van de CO2 naar het fotosynthese apparaat. De weerstand van het gewas, grenslaagweerstand van het blad en de weerstand van het transport van CO2 van buiten de kas naar de kas is veel minder belangrijk.

Uit metingen in roos en freesia van CO2 in de lucht boven en tussen het gewas blijkt dat de weerstand van de lucht in en boven het gewas nauwelijks een rol speelt. De menging van CO2 is over het algemeen volledig en snel en niet beperkend voor de fotosynthese. Daaruit blijkt dat ventileren (met ramen of ventilatoren) met als enig doel om de menging van CO2 te verbeteren zinloos is, tenminste voor freesia en tomaat. Bij sommige dichte gewassen zoals roos (ingebogen bladpakket) en chrysant kan het wel zijn dat de luchtbeweging in het gewas beperkend wordt voor de CO2 opname. In dat geval kunnen ventilatoren soelaas bieden.

Projectnummer E16012
Startdatum 08-03-16
Einddatum 08-03-16
Afgerond Ja
Budget €23.319
Uitvoerder Wageningen University & Research, BU Glastuinbouw i.s.m. PlantDynamics
Document

Meer onderzoeken en projecten